دل غافل در معرض هجوم شیطان قرار می‌گیرد و وقتی شیطان بر دل و جان آدمی تسلّط پیدا کرد، شرّ و فساد در دنیا به‌وجود می‌آید. راه علاج عمیق و حقیقی در برخورد با هرگونه شرّ و فسادی در عالم، ارتباط با خدا و مصونیت بخشیدن به دل و جان خود از نفوذ و چیرگی شیطان است. اگر شیطان بر دل‌های انسان‌هایی که منشأ آثار بزرگی در جوامع جهانی هستند، مسلّط نمی‌شد، دنیا روی آرامش به خود می‌دید و انسان‌ها از امنیت و سلامت برخوردار بودند. همه‌ی بدبختی‌های بشر ناشی از دوری از خداست. لذا در اسلام فرصت‌هایی برای ارتباط ویژه با خداوند متعال معین شده است. یکی از این فرصت‌ها ماه رجب است. ماه رجب را قدر بدانید. همه‌ی دعاهایی که در این ماه وارد شده، درس است؛ صِرف لقلقه‌ی زبان نیست. این دعاها را با حضور قلب و با آگاهی از عمق معنای آن‌ها، بر دل و زبانتان جاری کنید. اگر انسان مسلمان- جوان و پیر، زن و مرد- در ماه رجب و سپس ماه شعبان، رابطه‌ی خود را با خدای متعال روان و نزدیک‌تر کند، با آمادگی به ماه رمضان می‌رسد. آن‌گاه ماه رمضان ضیافت الهی می‌شود. انسان باید آماده شود و سپس وارد ضیافت گردد. «شست‌وشویی کن و آنگه به خرابات خرام»

 

انسان باید این شست‌وشو را در ماه رجب و شعبان بکند تا بتواند در ماه رمضان بر سرِ سفره‌ی الهی وارد شود و از آن سفره متنعّم گردد و فیض ببرد. اگر از ماه رمضان فیض بردیم، آن‌گاه اعمال و اخلاق و نگرش و افکار خود ما نشان خواهد داد که پیش‌رفت کرده‌ایم؛ خودمان محک‌زنِ خویش می‌شویم و پیش‌رفت را تشخیص می‌دهیم. ما این امتحان‌ها را نمی‌کنیم، آن‌گاه بدبختی‌ها و گرفتاری‌هایش را در وجود خودمان و در فضای جامعه لمس می‌کنیم.

دیدار با خانواده‌های شهدای نیروهای مسلح